"Grube ženske ruke, koje su s kolena na koleno učile kako a retko se pitale zašto, kroz radove Zagorke Stojanović dobijaju jedan od mogućih odgovora. Jer, to zašto, deo je praiskonske civilizacije kojoj pripadamo i koja se produžava kroz savremenost, kroz umetnička ostvarenja onih koji znaju da osete draži svoje prošlosti, kao što je to znala Zagorka Stojanović. Verodostojnim oplemenjivanjem tradicije, kroz moderan izraz, ona prkosi našoj tehnološkoj i industrijskoj eri, koja bez kriterijuma povladuje novokomponovanom mentalitetu potrošača. Probijanjem granica tradicionalne tapiserije, ona je ipak zadržala sva svojstva klasičnog značenja pojmova koji ne dopuštaju Tanatosu da ovlada nad Erosom"

IRINA SUBOTIĆ

"Poliptih tapiserija 'Deisis' koristi kanonski crtež iz vizantijskog monumentalnog živopisa, ali istovremeno izbegava doslovnost. Suptilno i namerno svedena koloristička skala, kao i suvereno vladanje zanatskim aspektom ove, danas retke tehnike, čini tapiserije Zagorke Stojanović delima koja trajno pronalaze mesto u savremenoj srpskoj umetnosti."

MILETA PRODANOVIĆ
(u obrazloženju za dodelu Grand prija i plakete "Beli anđeo", Mileševa)

"Lucidnom transpozicijom motiva preuzetih sa drevnih fresaka, Zagorka Stojanovic je izbegla zamku doslovnog ponavljanja vizantijskih ikonografskih rešenja. Oslobodila je svoje kompozicije 'viška' figuralnosti, naracije i religijskog sižea, ali je zadržala simbolički karakter forme. Razumela je da je takvo shvatanje forme blisko duhu savremene umetnosti. Imanentna duhovnost oblika pokazala se za nju kao zaloga moguće veze savremene umetnosti sa umetnošću Vizantije. Ta duhovnost kao da zrači iz same forme, i u njenoj svetlosti njen lik dobija status bića."

ĐORĐE KADIJEVIĆ